 |
ไม่ว่าเหตุผลไรก็ตาม อนุภาคแต่ละอันก็ดูเหมือนจะรู้ว่าสิ่งอื่นกำลังทำอะไรอยู่ ปัญหาของเรื่องราวนี้ คือ มันละเมิดหลักการ ที่ไอน์สไตน์ถือครองมายาวนานว่า ไม่มีการสื่อสารใดที่สามารถเดินทาง ได้เร็วกว่า ความเร็วของแสง เนื่องจากหากมรการการเดินทางเร็วกว่าความเร็วแสงนั้นเท่ากับการทำลาย กำแพงเวลา ซึ่งโอกาสที่น่ากลัวนี้ ทำให้นักฟิสิกส์บางคนพยายามหาวิธีที่ซับซ้อนเพื่ออธิบายสิ่ง ที่ค้นพบของ Aspect ยิ่งเป็นแรงบันดาลใจให้ผู้อื่นเสนอคำอธิบายที่หนักหน่วงรุนแรงยิ่งขึ้น ยกตัวอย่าง เช่นนักฟิสิกส์จากมหาวิทยาลัยลอนดอน ชื่อ David Bohm เชื่อว่าการค้นพบของ Aspect บ่งบอกว่า ไม่มีความจริงตามวัตถุประสงค์ที่ว่า แม้จะได้ภาพที่ชัดเจน คมชัดอย่างอื่นเพียงใด แต่ช่องว่าง หรือที่เรียกว่า space นั้นคือหัวใจ ในการที่จะสร้างภาพลวงตา หรือที่เรียกว่า โฮโลแกรมยักษ์ ซึ่งก่อนอื่น
ต้องทำความเข้าใจนิดหน่อยเกี่ยวกับโฮโลแกรมว่า โฮโลแกรมเป็นภาพถ่ายสามมิติ ที่ทำด้วยเลเซอร์ ในการสร้างภาพสามมิติ วัตถุที่จะถ่ายภาพนั้นจะถูกอาบด้วยแสงเลเซอร์ลำแสงแรก จากนั้นลำแสง เลเซอร์ลำแสงที่สองจะเด้งออกจากแสงสะท้อนของรูปแรกเป็นรูปแบบการรบกวน ที่เกิดขึ้น ถ้าเราจับลำแสง (พื้นที่ที่ลำแสงเลเซอร์ สองลำรวมกัน) จับมารวมกันและบันทึกลงบนแผ่นฟิล์ม เราก็จะได้ ภาพยนตร์ที่เหมือนจริงตามต้นแบบ |
 |
เมื่อฟิลม์ภาพยนตร์ได้นำมาฉายพื้นที่ว่างปล่าวไม่มีเส้นแสง มีแต่ความมืดหมุนวนไม่มีความหมาย แต่ทันทีที่ฟิล์ม ที่พัฒนาแล้วส่องสว่างด้วยลำแสงเลเซอร์อีกภาพสามมิติของวัตถุดั้งเดิมจะปรากฏ ขึ้นภาพสามมิติของ ภาพเหล่านี้ไม่ได้เป็นลักษณะเฉพาะที่โดดเด่นของโฮโลแกรม หากโฮโลแกรม ของดอกกุหลาบถูกตัดครึ่ง แล้วส่องสว่างด้วยเลเซอร์แต่ละครึ่งจะยังคงพบว่ามีภาพทั้งหมดของ ดอกกุหลาบ อันที่จริงแม้ว่าครึ่งแบ่ง ออกเป็นอีกครั้งส่วนของภาพยนตร์แต่ละเรื่องจะพบว่ามีภาพต้นฉบับ ที่เล็กกว่า แต่ไม่เป็นอันตราย ซึ่ง แตกต่างจากภาพถ่ายปกติทุกส่วนของโฮโลแกรม จะมีข้อมูลทั้งหมดที่ถูกครอบครองโดยทั้งหมดลักษณะ ของ "โฮโลแกรมในทุกส่วน" ที่มีอยู่ทั้งหมด ทำให้เรามีวิธีใหม่ในการทำความเข้าใจองค์กรและระเบียบสำหรับประวัติศาสตร์ส่วนใหญ่นั้นวิทยาศาสตร์ ตะวันตกได้ทำงานภายใต้อคติว่าวิธีที่ดีที่สุดในการทำ ความเข้าใจปรากฏการณ์ทางกายภาพไม่ว่าจะ เป็นสัตว์หรืออะตอมก็คือการผ่ามันและศึกษาส่วนต่าง ๆ ของมันโฮโลแกรมสอนเราว่าบางสิ่งในจักรวาล อาจไม่ให้ยืมตัวเองกับวิธีการนี้ หากเราพยายามแยกบางสิ่งบางอย่างที่สร้างจากโฮโลแกรม เราจะไม่ได้ชิ้นส่วนที่ถูกสร้างขึ้นมาเราจะได้ wholes ที่เล็กลงเท่านั้น ข้อมูลเชิงลึกนี้แนะนำให้ Bohm อีกวิธีหนึ่งในการทำความเข้าใจการค้นพบของ Aspect Bohmเชื่อว่าเหตุผลที่ทำให้อนุภาค ของอะตอมย่อย สามารถติดต่อกันได้โดยไม่คำนึงถึงระยะทางที่แยกพวกมัน ไม่ใช่เพราะพวก มันกำลัง ส่งสัญญาณลึกลับกลับไปกลับมา แต่เพราะความแยกของพวกมันเป็นภาพลวงตา เขาระบุว่า ในระดับลึกของความเป็นจริงอนุภาคดังกล่าวไม่ได้เป็นหน่วยงานบุคคล แต่แท้จริงแล้วเป็น
ส่วนขยายของพื้นฐานบางอย่างที่เหมือนกันเพื่อให้ผู้คนเห็นภาพสิ่งที่เขาหมายถึงได้ดีขึ้น Bohm
เสนอภาพต่อไปนี้ ลองนึกภาพด้วยว่าคุณไม่สามารถเห็นพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำโดยตรงและความรู้
ของคุณเกี่ยวกับมันและสิ่งที่มันบรรจุอยู่นั้นมาจากกล้องโทรทัศน์สองตัวกล้องตัวหนึ่งกำกับที่ด้าน
หน้าพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำและอีกตัวกำกับอยู่ด้านข้าง ในขณะที่คุณจ้องมองหน้าจอโทรทัศน์สองจอ
คุณอาจคิดว่าปลาในแต่ละหน้าจอนั้นแยกจากกัน ท้ายที่สุดเนื่องจากกล้องถูกตั้งค่าในมุมที่แตก
ต่างกันแต่ละภาพจะแตกต่างกันเล็กน้อย แต่เมื่อคุณดูปลาทั้งสองต่อไปในที่สุดคุณ จะรู้ว่า มีความสัมพันธ์บางอย่างระหว่างกัน |
 |
เมื่อหันไปอีกทางหนึ่งก็จะทำให้เกิดความแตกต่างเล็กน้อย เมื่อใบหน้าหนึ่งหันหน้า หากคุณ
ยังไม่ได้ตระหนักถึงสถานการณ์ที่เต็มไปด้วยสถานการณ์คุณอาจสรุปได้ว่าปลาจะต้องสื่อ
สารกับคนอื่นทันที แต่นี่ไม่ใช่กรณีที่ชัดเจนนี่คือสิ่งที่ Bohm กล่าวว่าเป็นสิ่งที่เกิดขึ้น
ระหว่างอนุภาคของอะตอม ในการทดลองของ Aspect จากการศึกษาของ Bohm การ
เชื่อมต่อที่เร็วกว่าแสงระหว่างอนุภาคของอะตอมบอกเราว่ามีความเป็นจริงในระดับลึกกว่าที่
เราไม่ได้เป็นส่วนตัวซึ่งเป็นมิติที่ซับซ้อนกว่าของเราซึ่งคล้ายกับพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ และเขา
กล่าวเสริมเรามองวัตถุต่าง ๆ เช่นอนุภาคของอะตอมย่อยแยกจากกันเพราะเราเห็นเพียงส่วน
หนึ่งของความเป็นจริงอนุภาคดังกล่าวไม่ได้แยก "ส่วน" แต่เป็นแง่มุมของความเป็นเอกภาพ
ที่ลึกซึ้งกว่า โฮโลแกรมและแบ่งแยกเป็นดอกกุหลาบที่กล่าวถึงก่อนหน้านี้ และเนื่องจากทุก
สิ่งในความเป็นจริงทางกายภาพประกอบด้วย "อีดลอน" เหล่านี้เอกภพจึงเป็นเส้นโครงเป็น
โฮโลแกรมนอกจากธรรมชาติที่น่ากลัวแล้วเอกภพก็จะมีคุณสมบัติที่น่าตกใจมาก
กว่า หากความแตกต่างที่ชัดเจนของอนุภาคในอะตอมเป็นจริงมันก็หมายความว่าใน
ระดับที่ลึกของความเป็นจริงทุกสิ่งในเอกภพนั้นเชื่อมต่อกันอย่างไม่มีที่สิ้นสุดอิเล็กตรอน
ในอะตอมของคาร์บอนในสมองของมนุษย์นั้นเชื่อมต่อกับอนุภาคของอะตอม หัวใจทุก
ดวงที่เต้นและดาวทุกดวงที่ส่องแสงบนท้องฟ้าทุกสิ่งแทรกซึมทุกสิ่งทุกอย่างและแม้ว่า
ธรรมชาติของมนุษย์อาจพยายามจัดหมวดหมู่และนกพิราบและแบ่งย่อยปรากฏการณ์
ต่าง ๆ ของจักรวาลการจัดสรรทั้งหมดเป็นสิ่งจำเป็นและธรรมชาติทั้งหมด ในที่สุดเว็บที่
ไร้รอยต่อในจักรวาลโฮโลกราฟิกแม้แต่เวลาและสถานที่ก็ไม่สามารถถูกมองว่าเป็นปัจจัย
พื้นฐานได้อีกต่อไป เนื่องจากแนวความคิดเช่นที่ตั้งแบ่งย่อยในจักรวาลที่ไม่มีอะไรแยกออก
จากอะไรอย่างแท้จริงเวลาและพื้นที่สามมิติเช่นภาพของปลาในจอทีวีก็จะต้องถูกมองว่าเป็น
การคาดการณ์ลำดับที่ลึกกว่านี้ . ในความเป็นจริงในระดับที่ลึกกว่านั้นคือฮอโลแกรมระดับ
สูงที่อดีตปัจจุบันและอนาคตล้วนมีอยู่พร้อมกัน สิ่งนี้ชี้ให้เห็นว่าเมื่อได้รับเครื่องมือที่เหมาะ
สมมันอาจเป็นไปได้ที่จะเข้าถึงระดับความเป็นจริงของ superholographic และ
ดึงฉากออกมาจากอดีตที่ลืมเลือนมานานแล้วสิ่งที่ superhologram บรรจุอยู่นั้น
เป็นคำถามปลายเปิด การอนุญาตให้มีการถกเถียงกันว่าซุปเปอร์โฮโลแกรมเป็นเมทริกซ์ที่
ให้กำเนิดทุกสิ่งในจักรวาลของเราอย่างน้อยที่สุดมันมีอนุภาคย่อยทุกอะตอมที่เป็นหรือจะเป็น –
โครงร่างของสสารและพลังงานที่เป็นไปได้ทั้งหมด ตั้งแต่เกล็ดหิมะจนถึงควาซาร์ตั้งแต่บลู –
วาฬไปจนถึงรังสีแกมม่า มันจะต้องถูกมองว่าเป็นคลังเก็บจักรวาลของ "All นั่นคือ." แม้ว่า
Bohm ยอมรับว่าเราไม่มีทางรู้ว่าอะไรจะซ่อนอยู่ใน superhologram เขาไม่กล้าที่
จะบอกว่าเราไม่มีเหตุผลที่จะคิดว่ามันไม่ ไม่มีเพิ่มเติม หรือในขณะที่เขาวางไว้บางทีระดับ
superholographic ของความเป็นจริงเป็น "เวทีเพียง" นอกเหนือจากที่อยู่
"อนันต์ของการพัฒนาต่อไป" Bohm ไม่ได้เป็นนักวิจัยเพียงคนเดียวที่ได้พบหลักฐาน
ว่าจักรวาลเป็นโฮโลแกรม ทำงานอย่างอิสระในด้านการวิจัยสมองคาร์ล Pribram
neurophysiologist ก็กลายเป็นเกลี้ยกล่อมธรรมชาติโฮโลกราฟิกของความเป็นจริง
พรีรัมถูกดึงไปยังแบบจำลองโฮโลกราฟิกโดยไขปริศนาว่าเก็บความทรงจำในสมองได้อย่างไร
และที่ไหน เป็นเวลาหลายทศวรรษจากการศึกษาจำนวนมากแสดงให้เห็นว่าแทนที่จะถูกกักขัง
อยู่ในสถานที่ที่เฉพาะเจาะจงความทรงจำก็กระจัดกระจายไปทั่วสมองในการทดลองครั้งสำคัญ
ในช่วงปี 1920 Karl Lashley นักวิทยาศาสตร์ด้านสมองพบว่าไม่ว่าสมองของหนู
ไม่สามารถกำจัดความทรงจำของวิธีการทำงานที่ซับซ้อนที่ได้เรียนรู้ก่อนการผ่าตัด ปัญหาเพียง
อย่างเดียวคือไม่มีใครสามารถสร้างกลไกที่อาจอธิบายลักษณะ "เต็มทุกส่วน" ของการจัดเก็บ
หน่วยความจำ จากนั้นในปี 1960 Pribram พบกับแนวคิดของภาพสามมิติและตระ
หนักว่าเขาได้พบคำอธิบายที่นักวิทยาศาสตร์สมองได้รับการมองหา Pribram เชื่อว่าความ
ทรงจำนั้นไม่ได้เข้ารหัสในเซลล์ประสาทหรือเป็นกลุ่มของเซลล์ประสาทขนาดเล็ก แต่ในรูป
แบบของแรงกระตุ้นเส้นประสาทที่สลับกันทั่วทั้งสมองในลักษณะเดียวกับที่รูปแบบของการ
รบกวนด้วยแสงเลเซอร์ตัดผ่านพื้นที่ทั้งหมดของแผ่นฟิล์มที่มีโฮโลแกรม กล่าวอีกนัยหนึ่ง
Pribram เชื่อว่าสมองนั้นเป็นโฮโลแกรมทฤษฎีของปรีรัมยังอธิบายว่าสมองมนุษย์สามารถ
เก็บความทรงจำมากมายในพื้นที่เล็ก ๆ น้อย ๆ ได้อย่างไร มีการประเมินว่าสมองมนุษย์มีความ
สามารถในการจดจำบางสิ่งบางอย่างตามลำดับของข้อมูลจำนวน 10 พันล้านบิตในช่วงอายุขัย
ของมนุษย์โดยเฉลี่ย (หรือประมาณจำนวนข้อมูลเดียวกันที่มีอยู่ในสารานุกรมบริแทนนิกาห้าชุด)
โดยประมาณ ถูกค้นพบว่านอกเหนือจากความสามารถอื่น ๆ แล้วโฮโลแกรมมีความสามารถ
อันน่าประหลาดใจสำหรับการจัดเก็บข้อมูล – เพียงแค่เปลี่ยนมุมที่เลเซอร์สองแผ่นตีแผ่นฟิล์ม
ถ่ายภาพมันเป็นไปได้ที่จะบันทึกภาพที่แตกต่างกันมากมายบนพื้นผิวเดียวกัน มันเคยเป็นแสดง
ให้เห็นว่าหนึ่งลูกบาศก์เซนติเมตรของภาพยนตร์สามารถเก็บข้อมูลได้มากถึง 10,000 ล้าน
บิตความสามารถอันลึกลับของเราในการดึงข้อมูลใด ๆ ที่เราต้องการจากที่เก็บความทรงจำขนาด
ใหญ่ของเรานั้นสามารถเข้าใจได้ง่ายขึ้นถ้าสมองทำหน้าที่ตามหลักการโฮโลกราฟิก หากเพื่อนขอ
ให้คุณบอกเขาว่าอะไรจะเกิดขึ้น ในใจเมื่อเขาพูดคำว่า "ม้าลาย" คุณไม่จำเป็นต้องเรียงลำดับกลับ
ผ่านไฟล์ตัวอักษรขนาดยักษ์และสมองใน สมองเพื่อหาคำตอบ ความสัมพันธ์อย่าง "ลายเส้น",
"นักขี่ม้า" และ "สัตว์พื้นเมืองในแอฟริกา" กลับมา ปรากฏในหัวของคุณทันทีสิ่งหนึ่งที่น่าทึ่งที่
สุดเกี่ยวกับกระบวนการคิดของมนุษย์ก็คือข้อมูลทุกชิ้นดูเหมือนจะสัมพันธ์กันในทันที ด้วยข้อ
มูลอื่น ๆ - เป็นอีกคุณสมบัติที่แท้จริงของโฮโลแกรม เพราะโฮโลแกรมทุก ส่วนเชื่อมต่อกัน
อย่างไร้ขอบเขตกับส่วนอื่น ๆ มันอาจเป็นตัวอย่างที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของธรรมชาติของระบบข้าม
สหสัมพันธ์การเก็บความทรงจำไม่ได้เป็นปริศนา neurophysiological เพียงอย่าง
เดียวที่จะกลายเป็นเวิ้งว้างมากขึ้นในรูปแบบโฮโลแกรมสมองของ Pribram อีกวิธีคือ
สมองสามารถแปลความ ถี่ของหิมะถล่มที่ได้รับผ่านความรู้สึก (ความถี่แสงความถี่เสียง
และอื่น ๆ ) เข้าสู่โลกคอนกรีตของการรับรู้ ของเรา ความถี่ในการเข้ารหัสและถอดรหัสเป็นสิ่ง
ที่โฮโลแกรมทำได้ดีที่สุด เช่นเดียวกับฟังก์ชั่นโฮโลแกรม ในรูปแบบของเลนส์อุปกรณ์แปลภาษา
สามารถแปลงความเบลอของความถี่ที่ไม่ชัดเจนให้เป็นภาพที่ต่อเนื่อง กัน Pribram เชื่อว่า
สมองยังประกอบด้วยเลนส์และใช้หลักการโฮโลกราฟิกเพื่อแปลงความถี่ที่ได้รับผ่าน ทาง
ประสาทสัมผัส เข้าสู่โลกภายในของการรับรู้ของเรา หลักฐานที่น่าประทับใจแสดงให้เห็นว่า
สมองใช้หลัก การโฮโลกราฟิกในการปฏิบัติงาน อันที่จริงทฤษฎีของ Pribram ได้รับการ
สนับสนุนเพิ่มขึ้นในหมู่นักประสาทวิทยานักวิจัยชาวฮิวโก้ซูกาเรลลีนักวิจัยชาวอาร์เจนติน่า –
อิตาลีได้ขยายรูปแบบโฮโลแกรมเข้าสู่โลกแห่งปรากฏการณ์ทางเสียง ด้วยความจริงที่ว่ามนุษย์
สามารถค้นหาแหล่งกำเนิดของเสียงได้โดยไม่ต้องขยับศีรษะแม้ว่าพวกเขาจะได้ยินเพียงหูข้างเดียว
Zucarelli ค้นพบว่าหลักการโฮโลกราฟิกสามารถอธิบายความสามารถนี้ได้ Zucarelli
ได้พัฒนาเทคโนโลยีของเสียงโฮโลฟินิก สามารถสร้างสถานการณ์อะคูสติกด้วยความสมจริงอัน
น่าพิศวงเกือบได้ความเชื่อของปรีรัมว่าสมองของเราสร้างความเป็นจริง "ยาก" ทางคณิตศาสตร์
โดยอาศัย การป้อนข้อมูลจากโดเมนความถี่ก็ได้รับการสนับสนุนจากการทดลองมากมาย พบว่า
ประสาทสัมผัสแต่ละอย่างของเรานั้นไวต่อช่วงความถี่ที่กว้างกว่าที่เคยสงสัยไว้ก่อนหน้านี้ผู้วิจัย
ได้ค้นพบเช่นระบบภาพของเรา นั้นไวต่อความถี่เสียงซึ่งความรู้สึกของเรานั้นขึ้นอยู่กับบางส่วน
สิ่งที่เรียกว่า "ความถี่ทางออสมิก" และ แม้แต่เซลล์ในร่างกายของเราก็มีความไวต่อความถี่ในวง
กว้าง การค้นพบดังกล่าวชี้ให้เห็นว่ามันเป็นเพียงในโดเมนโฮโลแกรมของการมีสติที่ความถี่ดังกล่าว
ถูกแยกออกและแบ่งออกเป็นการรับรู้ทั่วไป |
 |
คือสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อมันถูกผนวกเข้า กับทฤษฎีของ Bohm เพราะถ้า concreteness ของโลกเป็นเพียง ความเป็นจริงรองและสิ่งที่ "มี" เป็นจริงโฮโลแกรมเบลอของความถี่และถ้าสมองยังเป็น โฮโลแกรมและเลือกความถี่บางส่วนจาก ความเบลอนี้และทางคณิตศาสตร์เปลี่ยนเป็น การรับรู้ ทางประสาทสัมผัสสิ่งที่กลายเป็นของความเป็น จริงวัตถุประสงค์ พูดง่าย ๆ ก็คือมันหยุดอยู่ ในขณะที่ศาสนาแห่งตะวันออกยึดถือมานานโลกแห่งวัตถุ คือมายาภาพลวงตาและแม้ว่าเราอาจคิดว่า เราเป็นสิ่งมีชีวิตทางกายที่เคลื่อนไหวผ่านโลกทางกายภาพ สิ่งนี้ก็เป็นภาพลวงตาด้วยเช่นกันเราเป็น "ผู้รับ" ที่ลอยผ่านลานตา ทะเลความถี่และสิ่งที่เราแยกออกจากทะเลนี้และส่งผ่านไปสู่ความเป็นจริงทาง กายภาพคือหนึ่งช่องทางจากหลาย ๆ สารสกัดจาก ซุปเปอร์โฮโลแกรม ภาพใหม่ของความเป็นจริง ที่โดดเด่นนี้การสังเคราะห์มุมมองของ Bohm และ Pribram ได้ถูกเรียกว่ากระบวนทัศน์โฮโลกราฟิก และถึงแม้ว่านักวิทยาศาสตร์หลายคน จะทักทายด้วยความสงสัย แต่ก็ชุบสังกะสีคนอื่น ๆ นักวิจัยกลุ่มเล็ก แต่กำลังเติบโตเชื่อว่ามันอาจ จะเป็นรูปแบบของวิทยาศาสตร์ความเป็นจริงที่แม่นยำที่สุด ยิ่งไปกว่านั้นบางคนเชื่อว่ามันอาจแก้ ปริศนาบางอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อนโดยวิทยาศาสตร์และแม้แต่ สร้างอาถรรพณ์เป็นส่วนหนึ่งของ ธรรมชาติ นักวิจัยจำนวนมากรวมถึง Bohm และ Pribram ได้ตั้งข้อสังเกตว่าปรากฏการณ์ ทางจิตวิทยาหลายอย่างกลายเป็นที่เข้าใจได้มากขึ้นในแง่ของ กระบวนทัศน์โฮโลกราฟิกในจักรวาล ที่สมองของบุคคลนั้นแยกส่วนของโฮโลแกรมที่ ยิ่งใหญ่ เพียงเป็นการเข้าถึงระดับโฮโลแกรมเท่านั้น เห็นได้ชัดว่ามันง่ายกว่ามากที่จะเข้าใจว่าข้อมูลสามารถ เดินทาง จากใจของแต่ละบุคคล 'A' ไปจนถึง ของ 'B' ของแต่ละคนได้อย่างไร ณ จุดที่อยู่ห่างไกล และช่วยให้เข้าใจปริศนาไขปริศนาในจิตวิทยา จำนวนมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่ง Grof รู้สึกกระบวนทัศน์โฮโลแกรมนำเสนอแบบจำลองสำหรับการ ทำความเข้าใจปรากฏการณ์ที่ยุ่งเหยิง มากมายโดยบุคคล ในระหว่างการเปลี่ยนแปลงสถานะของสติ |
| การคิดค้นต่อเนื่องของโฮโลแกรม |
ในปี 1950 ในขณะที่ทำการวิจัยเกี่ยวกับความเชื่อของ LSD ในฐานะเครื่องมือทางจิตอายุรเวท
Grof มีผู้ป่วยเพศหญิงหนึ่งคนที่เชื่อว่าในทันใดเธอได้สันนิษฐานว่าเป็นตัวตนของสัตว์เลื้อย
คลานยุคก่อนประวัติศาสตร์ชนิดหนึ่ง ในช่วงเวลาแห่งการเห็นภาพหลอนของเธอเธอไม่เพียง
แต่ให้รายละเอียดอย่างละเอียดเกี่ยวกับสิ่งที่มันรู้สึกเหมือนถูกห่อหุ้มในรูปแบบดังกล่าว แต่
สังเกตว่าส่วนหนึ่งของกายวิภาคของเผ่าพันธุ์มนุษย์นั้นเป็นแผ่นเกล็ดสีที่ด้านข้าง หัวของมัน
สิ่งที่ทำให้ตกใจกับ Grof คือแม้ว่าผู้หญิงไม่เคยมีความรู้มาก่อนเกี่ยวกับสิ่งต่าง ๆ การสนทนา
กับนักสัตววิทยาภายหลังยืนยันว่าในบางพื้นที่ของสัตว์เลื้อยคลานที่มีสีบริเวณหัวมีบทบาท
สำคัญในฐานะกระตุ้นความเร้าอารมณ์ทางเพศ . ประสบการณ์ของผู้หญิงนั้นไม่ซ้ำกัน ใน
ระหว่างการวิจัยของเขา Grof พบตัวอย่างของผู้ป่วยที่ถดถอยและระบุด้วยแทบทุกสปีชีส์
บนต้นไม้วิวัฒนาการ (ผลการวิจัยที่ช่วยให้มีอิทธิพลต่อฉากมนุษย์ - เป็น - ลิงในภาพยนตร์
Altered States) ยิ่งไปกว่านั้นเขาพบว่าประสบการณ์ดังกล่าวมักจะมีรายละเอียดทาง
สัตววิทยาที่คลุมเครือซึ่งกลายเป็นความถูกต้องแม่นยำการบุกรุกเข้าไปในอาณาจักรสัตว์นั้น
ไม่ได้เป็นปรากฏการณ์ทางจิตวิทยาที่ทำให้งงเท่านั้น นอกจากนี้เขายังมีผู้ป่วยที่ดูเหมือนจะ
แตะลงไปในจิตไร้สำนึกร่วมหรือเชื้อชาติ บุคคลที่มีการศึกษาน้อยหรือไม่มีเลยก็ให้คำอธิบาย
โดยละเอียดเกี่ยวกับการปฏิบัติศพและฉากของโซโรอัสเตอร์ในรายละเอียดจากตำนานฮินดู
ในหมวดหมู่อื่น ๆ ของประสบการณ์บุคคลให้การโน้มน้าวใจของการเดินทางออกจากร่างกาย
ของเหลือบ precognitive ของอนาคตของการถดถอยลงในแปลงชีวิตที่ผ่านมาปรากฏ
ชัดเจนในการวิจัยในภายหลัง Grof พบช่วงเดียวกันของปรากฏการณ์การบำบัดซึ่ง ไม่เกี่ยว
ข้องกับการใช้ยา เพราะองค์ประกอบที่พบบ่อยในประสบการณ์เช่นนี้ดูเหมือนจะเป็นการ
ก้าวข้ามสติของบุคคลเกินกว่าปกติ ขอบเขตของอัตตาและ / หรือข้อ จำกัด ของพื้นที่และเวลา
Grof เรียกอาการเช่นนี้ว่า "ประสบการณ์ transpersonal" และในช่วงปลายยุค 60
เขาช่วยพบสาขาจิตวิทยาที่เรียกว่า "จิตวิทยา transpersonal" อุทิศตนเพื่อการศึกษาของ
พวกเขาแม้ว่า Grof เพิ่งก่อตั้งสมาคมขึ้น ของ Transpersonal Psychology ได้รวบ
รวมกลุ่มผู้เชี่ยวชาญที่มีใจเดียวกันที่เติบโตอย่างรวดเร็วและกลายเป็นสาขาวิชาจิตวิทยาที่ได้รับการ
ยกย่องมานานหลายปีทั้ง Grof หรือเพื่อนร่วมงานของเขาสามารถเสนอกลไกสำหรับการอธิบาย
ปรากฏการณ์ทางจิตวิทยาที่แปลกประหลาดที่พวกเขาเป็นพยาน แต่นั่นเปลี่ยนไปจากการถือกำเนิด
ของกระบวนทัศน์โฮโลกราฟตามที่ Grof ได้กล่าวไว้เมื่อไม่นานมานี้หากว่าจิตใจนั้นเป็นส่วน
หนึ่งของความต่อเนื่องเขาวงกตที่เชื่อมต่อไม่เพียงกับจิตใจอื่น ๆ ที่มีอยู่จริงหรือมีอยู่จริง และภูมิภาค
ในความกว้างใหญ่ของพื้นที่และเวลาตัวเองความจริงที่ว่ามันสามารถโจมตีเป็นครั้งคราวในเขาวงกต
และมีประสบการณ์ transpersonal ไม่แปลกอีกต่อไป โฮโลกราฟิก prardigm ยังมี
ผลกระทบต่อสิ่งที่เรียกว่าวิทยาศาสตร์กายภาพเช่นชีววิทยา Keith Floyd นักจิตวิทยาที่
Virginia Intermont College ได้ชี้ให้เห็นว่าหากความจริงของรูปธรรมนั้นเป็น
เพียงภาพลวงตาโฮโลกราฟมันจะไม่เป็นความจริงอีกต่อไปที่สมองจะสร้างสติขึ้นมา แต่เป็นจิต
สำนึกที่สร้างภาพลักษณ์ของสมอง - รวมถึงร่างกายและทุกสิ่งรอบ ๆ ตัวเราที่เราตีความว่าเป็นรูปร่าง |
 |
การเปลี่ยนแปลงในลักษณะที่เราเห็นโครงสร้างทางชีววิทยาทำให้นักวิจัยชี้ให้เห็นว่ายาและความ
เข้าใจของเราเกี่ยวกับกระบวนการบำบัดก็สามารถเปลี่ยนได้โดยกระบวนทัศน์โฮโลกราฟิก หาก
โครงสร้างทางกายภาพที่ชัดเจนของร่างกายเป็นเพียงการฉายภาพโฮโลแกรมของจิตสำนึกมัน
ชัดเจนว่าเราแต่ละคนมีความรับผิดชอบต่อสุขภาพของเรามากกว่าภูมิปัญญาทางการแพทย์ใน
ปัจจุบัน สิ่งที่เรามองว่าการรักษาโรคที่น่าอัศจรรย์อาจเกิดจากการเปลี่ยนแปลงของสติซึ่งใน
ทางกลับกันการเปลี่ยนแปลงโฮโลแกรมของร่างกายเทคนิคการรักษาแบบใหม่ที่ถกเถียงกันเช่น
การสร้างภาพอาจใช้งานได้ดีเพราะในโดเมนโฮโลกราฟิก ในที่สุดก็มีความเป็นจริงเหมือนกับ
"ความจริง" แม้จะมีวิสัยทัศน์และประสบการณ์ที่เกี่ยวข้องกับความจริง "ไม่ธรรมดา" ก็สามารถ
อธิบายได้ภายใต้กระบวนทัศน์แบบโฮโลกราฟิก ในหนังสือของเขาที่ชื่อว่า "ของขวัญแห่งสิ่งที่
ไม่รู้จัก" นักชีววิทยา Lyall Watson ปิดท้ายการเผชิญหน้ากับหญิงหมอผีชาวอินโดนีเซีย
ผู้ทำการเต้นรำตามพิธีกรรมสามารถทำให้ต้นไม้ทั้งหมดหายไปในอากาศได้ทันที วัตสันเล่าว่า
ในขณะที่เขาและผู้สังเกตการณ์ประหลาดใจอีกคนยังคงเฝ้าดูผู้หญิงคนนั้นเธอทำให้ต้นไม้ปรากฏ
ขึ้นอีกครั้งจากนั้นคลิก "ปิด" อีกครั้งและต่อเนื่องหลายครั้งติดต่อกันแม้ว่าความเข้าใจทางวิทยา
ศาสตร์ในปัจจุบันจะไม่สามารถอธิบายเหตุการณ์เช่นนี้ได้ กลายเป็นที่เชื่อถือได้มากขึ้นถ้าความ
จริง "ยาก" เป็นเพียงภาพโฮโลแกรมบางทีเราอาจเห็นด้วยกับสิ่งที่ "มี" หรือ "ไม่มี" เพราะสิ่งที่เรา
เรียกความเป็นจริงฉันทามติเป็นสูตรและให้สัตยาบันในระดับจิตไร้สำนึกของมนุษย์ ถ้านี่เป็นเรื่อง
จริงมันเป็นนัยยะที่ลึกซึ้งที่สุดของกระบวนทัศน์โฮโลกราฟิกของทั้งหมดเพราะนั่นหมายความว่า
ประสบการณ์เช่น Watson ไม่ใช่เรื่องธรรมดาเพียงเพราะเราไม่ได้ตั้งโปรแกรมจิตใจของเรา
ด้วยความเชื่อที่จะทำให้พวกเขาเป็นเช่นนั้น ในจักรวาลโฮโลกราฟไม่มีขอบเขต จำกัด ที่เรา
สามารถเปลี่ยนโครงสร้างของความเป็นจริงได้สิ่งที่เราเห็นว่าเป็นความจริงเป็นเพียงผืนผ้า
ใบรอให้เราวาดภาพที่เราต้องการ ทุกอย่างเป็นไปได้ตั้งแต่การดัดช้อนด้วยพลังแห่งจิตไปจน
ถึงเหตุการณ์ความฟุ้งซ่านจากประสบการณ์ของ Castaneda ระหว่างการเผชิญหน้ากับ
Yaqui brujo ดอนฮวนเพราะความมหัศจรรย์คือกำเนิดของเราไม่มีปาฏิหาริย์ที่เรา
ต้องการ เมื่อเราอยู่ในความฝันของเราแน่นอนแม้แต่ความคิดพื้นฐานที่สุดของเราเกี่ยวกับ
ความจริงก็คือความสงสัยสำหรับจักรวาลโฮโลกราฟิกในขณะที่พรีรัมได้ชี้ให้เห็นแม้แต่
เหตุการณ์สุ่มก็ต้องถูกมองว่าเป็นไปตามหลักการโฮโลกราฟิก บังเอิญหรือบังเอิญมีความ
หมายทำให้รู้สึกและทุกอย่างในความเป็นจริงจะต้องถูกมองว่าเป็นอุปมาแม้เหตุการณ์จับ
จดที่สุดจะแสดงความสมมาตรพื้นฐานไม่ว่าจะเป็น Bohm และ Pribram ของกระ
บวนทัศน์โฮโลกราฟิกยังคงเป็นที่ยอมรับ สามารถมองเห็นได้ แต่มันปลอดภัยที่จะบอกว่า
มันมีอิทธิพลต่อความคิดของนักวิทยาศาสตร์หลายคนแล้ว และแม้ว่าจะพบว่าแบบจำลอง
โฮโลกราฟิกไม่ได้ให้คำอธิบายที่ดีที่สุดสำหรับการสื่อสารแบบทันทีทันใดซึ่งดูเหมือนว่า
จะผ่านไปมาระหว่างอนุภาคในระดับอะตอมอย่างน้อยที่สุดตามที่ Basil Hiley นัก
ฟิสิกส์จากวิทยาลัย Birbeck ในลอนดอนกล่าว การค้นพบของ Aspect "บ่งบอก
ว่าเราต้องเตรียมพร้อมที่จะพิจารณามุมมองใหม่ของความเป็นจริง" |
